De Grote Pickleball Show #10.5 – Pro PB voor de échte pickleball nerds, met Pieter de Vries

In deze aflevering van de Grote Pickleballshow schuift Pieter de Vries aan, nog altijd voldaan na zijn Europese titel. Hij vertelt dat hij nog steeds op een high zit, ook al is het inmiddels anderhalve week geleden. De finale met Roos was volgens hem bijzonder, vooral omdat alles in de eerste game precies viel zoals ze wilden. Ze waren niet zenuwachtig, hadden vooral heel veel zin en begonnen met een uitstekende start.

De tweede game verliep totaal anders. De Duitse dame begon Pieter herhaaldelijk op zijn backhand te targetten, een tactiek die hij in Amerika niet vaak tegenkomt. Pieter vertelt dat hij daardoor een paar keer te laat kwam en dat dit hun momentum brak. Hij zocht te veel naar de ernie, waardoor hij minder goed klaarstond voor counters. Roos stelde voor om de backhand van de Duitse man meer te zoeken, wat later in de game goed uitpakte.

Vanaf 10–2 achter begonnen Pieter en Roos langzaam terug te komen. Ze kregen beter door wat de Duitsers deden en Pieter voelde dat, naar mate zij dichterbij kwamen, de tegenstanders meer gingen nadenken. Op 10–8 liet Roos bewust een hoge forehand van Pep gaan, iets wat Pieter zelf nooit had gekund. Uiteindelijk wonnen ze de tweede game met 13–11.

Pieter over zijn singles

Pieter vertelt dat hij sterk begon in de singles, met ruime overwinningen op Wales en Kroatië. Zijn comeback tegen Zweden, van 10–1 naar 11–10, gaf hem veel energie. Toch ging niet hij, maar Kroatië door naar de volgende ronde, omdat het puntensaldo belangrijker was dan onderling resultaat. Dat vond hij frustrerend, al wist hij het vooraf wel uit het reglement.

In de knock-outfase won hij van Turkije, maar verloor hij van Bulgarije. Die speler liep later dat weekend een zware blessure op en zat zelfs in een rolstoel.

Het Nederlands team in Rome

Pieter vertelt dat de sfeer in het team uitstekend was. Iedereen was gefocust op presteren en niemand haakte tussendoor af om Rome in te gaan. Hij benadrukt dat het geen “schoolreisjegevoel” had, maar juist heel serieus was. Roos speelde volgens hem sterk in de poule én in de daaropvolgende rondes. Aranka pakte haar eerste medaille en volgens Pieter had daar zelfs een nog betere kleur ingezeten. Als Pieter volgend jaar opnieuw wordt geselecteerd, is hij er graag weer bij.

MLP: keuzes, verrassingen en teamchemie

Na het EK praten ze in de podcast over de Major League Pickleball. Pieter legt uit dat in de play-offs de hoogste teams zelf mogen kiezen tegen wie ze spelen. De derde seeded ploeg koos verrassend de Columbus Sliders, omdat er geruchten waren dat de teamchemie bij de dames niet goed was. Pieter kent Lea Jansen persoonlijk en zegt dat je wel met haar moet kunnen omgaan, maar dat het team stiekem heel sterk was.

In de andere halve finale kwam de overstap van Ben Johns ter sprake. Hij werd vlak voor de deadline binnengehaald door de Los Angeles Mad Drops. Ondanks dat, verloren ze van de New Jersey Five. Pieter vertelt dat Ben veel ruimte pakt op de baan en dat dit moeilijk is voor een partner die nog moet wennen.

De Sliders verrasten verder door overtuigend te winnen van de Saint Louis Shock, een team dat het hele jaar sterk was maar in deze wedstrijd nergens aan te pas kwam. Pieter vraagt zich hardop af of daar iets speelde binnen de groep, maar hij weet het niet. Uiteindelijk wonnen de Sliders in de finale via een dreambreaker.

Paddle-nerderij

Aan het einde van de aflevering praten ze over paddles. Pieter zegt dat hij al maanden met de 14 mm Joola speelt en die lange tijd de beste vond waarmee hij ooit gespeeld had. Tegelijk ziet hij dat andere merken sneller aan het inlopen zijn. Hannah vertelt dat zij zelf meerdere paddles test en veel reviews kijkt. Pieter zegt dat foam voor hem voorlopig favoriet blijft, maar dat dingen in pickleball zo snel veranderen dat hij voorzichtig blijft met absolute uitspraken.